Drzewa Góry Zamkowej

Dzisiaj porastają tu karłowate drzewka owocowe. Kiedyś bogata historia. Miejsce historycznego grodu obronnego (twierdzy granicznej leżącej na szlaku łączącym Podlasie z Rusią Czarną), a później chodkiewiczowskiego zamku. W czasach średniowiecznych było to, znakomite do założenia osady, naturalne wzniesienie, otoczone z dwóch stron doliną Supraśli. Położone na terenie bagiennym tuż u przeprawy. Wraz z trudną do przebycia doliną Supraśli stanowiło system obronny, pozwalając na kontrolę szlaku dojazdowego oraz służąc jako schronienie ludności okolicznych osad w wypadku niebezpieczeństwa. Górę zamkową łatwo odnajdziemy na zwieńczeniu obecnej ul. Zamkowej. Obecność grodziska późnośredniowiecznego oraz ślady osadnictwa nowożytnego w tym miejscu potwierdziły badania archeologiczne. Drewniany zamek wojewody nowogrodzkiego Aleksandra Chodkiewicza postawiony przez niego pod koniec XV wieku jak wiele innych obiektów w tej konstrukcji nie zachował się do dzisiaj.

Autor: Jan Bogdan Boczko