Ciemno,deszczowo,niewyraźnie ale tak się cieszę,że aż pochwalę...

...a ta legenda podoba mi się najbardziej: Zimorodek to tytuł dialogu, którego autorstwo przypisywało się początkowo Platonowi lub Lukianowi z Samosaty, choć obecnie wiadomo, że nie jest to prawda. Opiera się na ludowych wierzeniach w to, że pisklęta zimorodków rodzą się zimą i o przemianie kobiety w ptaka. Z rozmowy Sokratesa i Chajrefonta dowiadujemy się o historii kobiety, która popadła w głęboką rozpacz po utracie swego mężczyzny. Nie mogąc uwierzyć że zmarł, próbowała go odnaleźć. Bogowie, widząc smutek i cierpienie żony, która wynikała z głębokiej miłości i przywiązania, przemienili ją w zimorodka, by wśród brzegów rzek mogła szukać swego ukochanego. W ten sposób grecki lud wierzył, że słoneczna pogoda zimą przynosi na świat młode zimorodki. Historia ta odnosi się do przekazu z mitologii greckiej, który podaje, że bogowie ukarali księżniczkę Alkione za to, że chciała nosić imię królowej nieba  Hery, a wraz ze swoim mężem Keyksem uznawali swoje małżeństwo za boskie. Po śmierci mężczyzny Alkione rzuciła się do morza, a bogowie zamienili ją w ptaka. Uwija swe gniazdo nad brzegiem, które stale niszczy morska fala. Władca wiatrów i ojciec księżniczki, Eol, miał raz do roku uspokajać wody, aby zamieniona w zimorodka kobieta mogła spokojnie wysiadywać swój lęg. Miało to miejsce w czasie tzw. dni zimorodka, czyli tydzień przed i po zrównaniu dnia z nocą. Jest to związane z faktycznym uspokajaniem się zwykle wietrznej aury nad Morzem Egejskim, które trwa około miesiąca. Symbolem księżniczki stał się zimorodek, który miał chronić żeglarzy przed uderzeniem pioruna.

Autor: Beata