Neogotycki kościół parafialny w Wilamowicach.

Historia parafii Wilamowice łączy się ściśle z dziejami mieszkańców Wilamowic. A dzieje te są bardzo ciekawe. Zgodnie z podaniami historyków, po spustoszeniu ziem polskich przez najazd Tatarów w roku 1241, ówcześni piastowscy władcy postanowili na opustoszałe i spalone ziemie sprowadzić osadników z Zachodu, dla ożywienia rolnictwa, przemysłu i handlu. W ten sposób około 1250 roku na teren Wilamowic przybyła grupa kolonistów z terenu dawnej Flandrii, konkretnie z Fryzji, z okolic dzisiejszej Brugii (Belgia) i założyła osadę Wilamowice. Osadnicy ci przywieźli ze sobą specyficzny folklor, język i obyczaje. Wiele elementów tej kultury, ku wielkiemu zainteresowaniu historyków i etnografów, przetrwało do czasów współczesnych. Szczególną ciekawostką jest pozostały w swym archaicznym dialekcie język, którym posługują się jeszcze najstarsi mieszkańcy. Obecna gwara jest wynikiem przekształcenia języka flamandzkiego. Śp. prof. Marian Szyrocki, wybitny znawca języków germańskich, w tym flamandzkiego, określił tę gwarę jako zlepek dawnych języków: starogermańskiego, francuskiego, celtyckiego, galijskiego i retoromańskiego, które to języki wykrystalizowały w późniejszym okresie język niderlandzki, lub inaczej flamandzki.

Autor: Szymon01