Pustelnia Złotego Lasu - wnętrze. Rytwiany

Historia pokamedulskiego klasztoru w Rytwianach rozpoczyna się 27 sierpnia 1617 roku, w dniu zatwierdzenia fundacji wojewody krakowskiego Jana Magnusa Tęczyńskiego. W Pustelni Złotego Lasu w Rytwianach życie pustelnicze toczyło się przez ponad dwa wieki. Teren Rytwian podczas niewoli narodowej dostały się w ręce zaboru rosyjskiego i na mocy carskiej ustawy o zniesieniu klasztorów, dnia 16 czerwca 1820 roku dokonano kasacji zakonu kamedulskiego. Ostatni czterej zakonnicy przebywali w Pustelni Rytwańskiej do 1825 roku, kiedy to zostali przeniesieni do eremu warszawskiego. W roku 1925 podjęto próbę przywrócenia pierwotnej funkcji obiektu. Do klasztoru powrócili mnisi kameduli, lecz stan zabudowań uniemożliwił zamieszkanie i prawidłowe funkcjonowanie pustelni. Istotne zmiany strukturalne i administracyjne nastąpiły w pustelni wraz z początkiem nowego tysiąclecia. W czerwcu 2001 roku w rytwiańskiej pustelni utworzono Diecezjalny Ośrodek Kultury i Edukacji "Źródło", a w maju 2002 roku świątynia została ustanowiona kościołem rektoralnym. Jest to miejsce wyjątkowe, tajemnicze i piękne, przesiąknięte duchem milczącej, kamedulskiej obecności i kontenplacji.

Autor: renifer