Święty Krzyż - zmumifikowane zwłoki Jeremiego Wiśniowieckiego

Nie wiem, który już raz powracam do tego zdjęcia... chciałabym skomentować, jak bardzo jest przejmujące i za każdym razem uciekam, zanim zdążę ułożyć to w myślach. Brrr....

Taaak... Mickiewicz to jeden z nielicznych moich idoli :-). Choć wolę Dziady... No i... Pieśni gminna ty arko przymierza....

I pewnie słusznie, bo... czucie i wiara silniej mówi do mnie niż mędrca szkiełko i oko ;-):)

Też czytałem tą książkę i też zapomniałem jej tytułu... Jednak od dziecka wpajano mi, że to Jarema... i tak pozostało.

Prawdopodobnie Pan Maciej ma rację :), też spotkałam się w jakieś książce (której teraz tytułu ani autora nie jestem w stanie sobie przypomnieć, a szkoda, bo pozycja ciekawa, związana z kryminalistyka w archeologii) z dowodami, że owa mumia to nie Jeremi Wiśniowiecki. Tak czy tak, ważniejsza bywa legenda niż fakty i dla tej legendy na pewno warto tam zajrzeć:). Co do samej fotografii... a bardziej faktu ekspozycji ludzkiego ciała, to etycznie bardzo niebezpieczny grunt. Zwłoki na śmietniku bulwersują ale mumia faraona w muzeum już nie. A w obu przypadkach mamy do czynienia z człowiekiem i jego niezbywalnym prawem do szacunku. Wszystko zależy od definicji tego co wolno, a tego co nie. Czasem mi się wydaje, że dziś śmieć straciła powagę i stała się cyrkiem. Pytanie, czy tym samym człowiek nie stał się też "śmieszny" ... pozdrawiam :)

Prawdopodobnie nie są to zwłoki Jeremiego Wiśniowieckiego. Przeczą temu wyniki badań naukowych przeprowadzonych w roku 1980.