Borki zimą. Krzyż na cmentarzu cholerycznym

Cudeńko.

U mnie też szaro i ponuro, bryły lodowe i śnieg lecą z dachów, przed chwilą straż miejska zamknęła fragment jednej z uliczek obok mojego domu. Mimo że zima była wyjątkowo piękna, cieczy mnie, że odchodzi. I odliczam dni do wiosny, czując już przypływ dobrej energii:) Pozdrawiam ciepło!

Dobre sobie, Pani Aleksandro! "na szczęście się roztapia i chwała mu za to"! Nie wiem, jak u Pani, ale u mnie szaro buro i ponuro. Patrzę na komórkę i walczę ze sobą, żeby nie napisać do znajomych sms o treści: "Dajemy sobie spokój jutro. Nigdzie nie idziemy". Odwilż zawsze jest dla mnie bardzo przygnębiająca. Nie mogła poczekać do marca? Mimo różnicy zdań, ja również pozdrawiam!

To prawda. Czasem i Warszawa wydaje mi się zimą piękniejsza...a zdjęcie urokliwe, choć jest na nim śnieg, którego mam dość i który na szczęście już się roztapia i chwała mu za to:):) Pozdrowienia!

Nie da się ukryć, że trudny. Zwłaszcza, jeśli nie chcemy, aby zdjęcia wyszły zbyt przekontrastowane. Choć z drugiej strony chyba łatwiej wówczas o kadry. Te same miejsca, które latem wydawały się banalne, w zimie nabierają nieprawdopodobnego kolorytu :-).

A jeśli chodzi o zimę jako o najpiękniejszą porę do fotografowania, to owszem. Zima ma w sobie moc uroku, ale o wiele trudniej go uchwycić niż w pozostałe pory roku. śnieg, to trudny temat do fotografowania. Państwo również odnoszą podobne wrażenie?

To zbyt straszne, aby mogło być prawdziwe, Pani Joanno!

Temu miejscu ze zdjęcia zima wyraźnie służy, do twarzy mu z tą puchową pierzynką ;) Ale co do półmetka to się nie zgodzę, bo pierwszy atak tegorocznej zimy przeżyłam w połowie października... a to by oznaczało, że do wiosny jeszcze... prawie 4 miesiące???

Ja z każdą zimą przekonuję się, że to najpiękniejsza pora do fotografowania. Zresztą widać to także w serwisie, choćby po zdjęciu powyżej. W dodatku ten zimowy czas zdjęć jest bardzo reglamentowany (bo szybko robi się ciemno) i często okupiony sporym poświęceniem (jak na dworze temperatura spada grubo poniżej zera)... Konkludując jestem za zimą... pod warunkiem, że mam możliwość co jakiś czas sycić się nowymi zdjęciami. W przeciwnym wypadku wypatruję już trochę wiosny.

No tak, racja z tą zimą:) Jest właściwie na półmetku, a tu już wiosna się marzy:) Znajomy dozorca wczoraj mi powiedział, że aby do Zimnej Zośki i pożegna się z zimą. Choć na brak zajęcia ostatnio nie może narzekać, to zbytnio nie tęskni za odejściem zimy. To jest prawdziwy optymista:)

Bardzo dziękuję Panie Krzysztofie, miło mi słyszeć ciepłe słowa w te mroźne dni! Ale nie poganiajmy tak tej zimy. Mamy luty, dawniej nikt się nie dziwił, że to miesiąc, w którym trzeba podkuć buty. Czy widział ktoś, aby w sierpniu narzekali, że lato jeszcze w pełni i nie mogąc się doczekać do jesieni? A niech sobie trwa ta zima! A my jej róbmy zdjęcia! Sądząc po ostatnich latach, wydaje się, że nasze dzieci, czy wnuki będą mogły poznać "smak" zmagań ze śnieżną i mroźną aurą głownie dzięki naszym fotografiom. Ja zacznę narzekać na zimę dopiero w kwietniu. :)

Śliczne foto, tak ładnie i równo naświetlone:) Pozdrawiam ciepło i aby do wiosny:)