Pałac zbudowany w 1920 roku wg projektu Kazimierza Rucińskiego dla Tadeusza Chrzanowskiego. Jednym z potomków rodziny był Marszałek Sejmu Wiesław Chrzanowski. Budynek wydaje się być bardzo duży, zajmuje powierzchnię ponad 1000m2. Jak na tamte czasy ponoć był bardzo nowoczesny i posiadał centralne ogrzewanie. W czasie II wojny jak to bywało, zajmowali go okupanci, a po wojnie wprowadzili się do niego ludzie i służył jako budynek mieszkalny. W latach 80 władza zdecydowała się wyremontować pałac i umieścić w nim ośrodek rehabilitacji dla górników. Jednak plan spalił na panewce i pałac popadł w ruinę. Do dnia dzisiejszego ruina z dnia na dzień rozpada się i jak tak dalej pójdzie, to za jakiś czas pozostanie po nim sterta gruzu. Nie mniej jednak można jeszcze podziwić arkadowy ganek z podjazdem, kartusz herbowy na zwieńczeniu ryzalitu, elementy balustradowej attyki oraz dwie ośmioboczne wieżyczki w narożnikach elewacji tylnej. Penetrując pałac należy bardzo uważać, bo wnętrze jest bardzo zniszczone, schody pozrywane, poniewierają się różne ostre przedmioty, a zniszczone podłoże odkrywa chyba piwnicę, do której można łatwo wpaść i zrobić sobie krzywdę. Tak czy siak, obiekt wart jest spenetrowania i sfotografowania :) Poza pałacem jest jeszcze dość ciekawy XIX wieczny park i ruiny chyba oficyny. Polecam :)
Autor: Krzysztof Wydra
Skomentuj