Osieczna - wiatraki

Osieckie wiatraki należą do bardzo rzadkich okazów tego typu architektury w Polsce. Jest to jedyny w kraju kompleks trzech wiatraków stojących w niedalekiej odległości od siebie. Te okazałe budowle, zachowane w bardzo dobrym stanie, stoją za wzgórzu przy trasie Leszno - Śrem. Są niewątpliwą atrakcją turystyczną. Kiedy zapada zmrok światło słoneczne zastępują tam lampy, które podświetlają wspaniałą wizytówkę miasta. Drewniane budowle były świadkami zaciętej bitwy, która została stoczona pod ich skrzydłami 11 stycznia 1919 roku, nazywanej \"Bitwą pod Wiatrakami\" z pruskim najeźdźcą, bitwy wygranej przez powstańców z Osiecznej, Krzywinia i Śmigla. Najstarszy z wiatraków został wybudowany w 1729 roku, pozostałe dwa pochodzą także z XVIII wieku bo z 1761 i 1763 roku. Obecnie jeden z nich pozostaje w prywatnych rękach, a pozostałymi opiekuje się Urząd Miasta i Gminy w Osiecznej, który wydzierżawił je na potrzeby muzeum. To właśnie w tych dwóch i na terenie na którym stoją powstało w 2012 r. Muzeum Młynarstwa i Rolnictwa w Osiecznej. Wiatraki stoją na wzgórzu, gdyż w tym miejscu były sprzyjające warunki. Wiatr obracał śmigła, a te z kolei napędzały młyny zbożowe, znajdujące się wewnątrz obiektów. Mielono w nich zboże na śrutę jak i na mąkę. Wiatraki, w razie niepomyślnych wiatrów, mogły być obracane wokół swej osi. W okresie powojennym pracowały wszystkie, a ostatni młynarz Józef Heinze, zaprzestał mielenia zboża na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XXw. Zabytkowe obiekty są w dobrym stanie technicznym, w 2007 roku przeprowadzono ich remont. Osieckie wiatraki mają swoje imiona: Franciszek, Józef Adam oraz Leon. Nazwy pochodzą od ostatnich polskich właścicieli.

Autor: Słonecznik (Maryla)