Wersalski akcent w Słomowie

Słomowo znane jest z dokumentów od 1356 roku, kiedy to Maciej z Obornik przekazał Kościołowi dziesięcinę z czterech łanów, które tu posiadał. W 1813 roku na wzgórzu zwanym Koci Sad, położonym na południe od wsi doszło do potyczki wojsk napoleońskich z carskimi. Na wzgórzu tym znajdowało się także grodzisko (dziś już niewidoczne), na którym w XIX wieku znaleziono szczątki łańcuszków i ceramikę wczesnohistoryczną. W przeszłości właścicielami miejscowości byli Głuszewscy, Soboccy, Żyliccy, Kołaczkowscy, Łąccy, Mycielscy, Lipscy, Bojanowscy. Ostatnimi właścicielami byli Turnowie. W latach 1904-1906 zrealizowano tu założenie architektoniczne według projektu Stanisława Boreckiego. Przedstawiony na zdjęciu pałacyk jest główną częścią tego założenia, fundatorem całości był Jan Turno. Klasycystyczny pałacyk, przyozdobiony od strony elewacji ogrodowej czterokolumnowym portykiem o doryckich kolumnach, jest prawie idealną kopią wersalskiego Petit Trianon. Pierwowzór powstał w latach 1762-68. Budynek wzniesiono z rozkazu Ludwika XV dla metresy władcy, Madame de Pompadour, która zresztą zmarła przed ukończeniem budowy. Ten nietuzinkowy zabytek architektury rezydencjonalnej zdaje się być skazany na powolną zagładę. Od lat opuszczony, dewastowany przez wandali, okradany z elementów dekoracji wnętrza chyli się ku upadkowi.

Autor: Artur Mazurek