Jeden ze śmigielskich wiatraków

W równinnej Wielkopolsce niewiele jest miasteczek położonych na wyżynie. Do tych nielicznych należy liczący 5,5 tys. mieszkańców Śmigiel, leżący na krawędzi Wysoczyzny Leszczyńskiej. Mieszkający tu dawniej Niemcy ukuli nawet powiedzenie: "Schmiegel liegt auf dem Hügel" (Śmigiel leży na pagórkach). Położone na wzgórzach miasto posiadało bardzo dogodne warunki do budowy wiatraków. Miasto powstało w późnym średniowieczu (przed 1400 r.) na jednym ze wzgórz. Dlaczego bywa określane "miastem wiatraków"? Wskazuje na to jego nazwa, pochodząca od śmigów - skrzydeł wiatraka. Śmigielskie wiatraki stanowiły niegdyś znany punkt orientacyjny dla wędrowców i kupców. Według legendy było ich kiedyś około 100, ale nigdy nie osiągnięto tej liczby. Zawsze gdy wybudowano setny, któryś z istniejących się spalił, albo powaliły go wiatry... Czas okazał się dla nich nieubłagany - wszystkie uległy zniszczeniu. Jednak tradycja zobowiązuje. W latach 1979-1980 przeniesiono tu z pobliskich wsi dwa XVIII-wieczne koźlaki. Otoczone troskliwą opieką, wieńczą grzbiet pagórka na skraju zabudowań od strony Kościana i są symbolem miasta.

Autor: Joanna Mamczur (Obiektyw subiektywny)