Już w epoce brązu

Miejscowość Złotoria granicząca z Toruniem, leżąca obecnie w woj. kujawsko-pomorskim, jako posiadłość biskupów kujawskich wpisała się dopiero w XIII wieku i za taką uznaje akt mistrza ziemskiego  Hermana Balka z 1230 roku, a potwierdza to Konrad  książę krakowski i łęczycki w 1242 roku. Nie wiadomo jednak do dziś, czy nazwa wsi pochodzi od szlacheckiego herbu Złoty Ryj, czy może ma związek z wydobywaniem złota z dna Drwęcy  rzeki tworzącej granicę z sąsiednią wsią Kaszczorek (dziś dzielnicą Torunia). Ale pomijając to wszystko trzeba mieć tę świadomość, że ślady bytowania ludzi w tym miejscu pochodzą z lat 1800  800 p.n.e., a więc z epoki brązu. Na zdjęciu: Złotoryjskie pola tuż przy przepływającej Drwęcy.

Autor: Lech Kadlec