Pomnik Piotra Wysockiego

W pobliżu gmachu Podchorążówki stoi popiersie polskiego bohatera narodowego pułkownika Piotra Wysockiego, żyjącego w latach 1797-1875. Był on dowódcą powstania listopadowego, które wybuchło 29 listopada 1830 r. w Szkole Podchorążych Piechoty, znajdującej się w dawnej Wielkiej Oficynie, zwanej obecnie Podchorążówką. Wysocki był wykładowcą  instruktorem piechoty, a wcześniej kadetem. Popiersie wykonał artysta-rzeźbiarz i konserwator Aleksander Żurakowski w 1926 r. Zamówiono je z okazji setnej rocznicy wybuchu powstania listopadowego przypadającej w 1930 r., co upamiętniają daty wyryte na cokole. Rzeźba jest wykonana z brązu i ustawiona na granitowym postumencie. Do 1939 r. znajdowała się na terenie Szkoły Podchorążych Piechoty w Komorowie koło Ostrowi Mazowieckiej. Zaginęła w czasie II wojny światowej. Odnaleziono ją w 1978 r. w Warszawie, zamurowaną w jednej z grot parku na Książęcem. W 1981 r. popiersie ustawiono na dzisiejszym miejscu. Piotr Wysocki (1797-1875) Wysocki kształcił się w Szkole Podchorążych Piechoty w Warszawie, w której w 1828 r. został wykładowcą. Był instruktorem piechoty, ale uczył nie tylko wiedzy o wojskowości. Założył też tajny związek patriotyczny nazwany Sprzysiężeniem Wysockiego. Po rozpoczęciu powstania został mianowany kapitanem i adiutantem naczelnego wodza Michała Radziwiłła. Brał udział w wielu bitwach powstania i dosłużył się rangi pułkownika. W 1831 r. dostał się do niewoli rosyjskiej i został skazany na Sybir. Dzięki amnestii po upływie ćwierć wieku wrócił do Polski w 1857 r. i zamieszkał w Warce. Jego popiersie jest ustawione w ogrodach łazienkowskich, w pobliżu Podchorążówki.

Autor: Beata