Wzniesiona w latach 1863-4, z zachowaniem tradycji dawnego budownictwa cerkiewnego. Położona pośrodku wsi w wieńcu drzew. Styl orientowany, drewniany, konstrukcji zrębowej, zwęgłowany na rybi ogon, na wysokim, późniejszym, ceglanym podmurowaniu. Konstrukcja trójdzielna: prezbiterium zbliżone do kwadratu, zamknięte trójbocznie; nawa szersza oraz węższy babiniec, szerokości prezbiterium, kwadratowe. Wyposażenie z okresu budowy cerkwi, o charakterze późnobarokowym: ikonostas z licznymi ikonami z tegoż czasu lub nieco późniejszymi, ołtarz główny, tabernakulum z rzeźbami aniołów, oraz dwa ołtarze boczne. W ołtarzach ikony: w głównym Matki Boskiej z Dzieciątkiem w sukienkach; w bocznych: w prawym Chrystusa Pantokratora, w lewym św. Mikołaja, wszystkie trzy być może z końca XVIII w., mocno przemalowane.
Autor: Tomasz Michalski
Skomentuj