Formę osiemnastowiecznego Ogrodu Branickich znamy dzięki zachowanym bogatym archiwaliom: rycinom Jana Henryka Klemma i Michaela Rentza, cyklowi rysunków Pierra Ricauda de Tirregaillea oraz wielu projektom budowli ogrodowych, a także inwentarzowi z 1772 r., opisom ówczesnych podróżników i przekazom kartograficznym.
Białostocki ogród został usytuowany na południowy zachód od pałacu i urządzony zgodnie z kanonami obowiązującej w XVIII w. w Europie mody. Wjazd na teren rezydencji prowadził przez reprezentacyjną bramę oraz dwa dziedzińce: wstępny i honorowy. Za pałacem znajdował się salon ogrodowy z ośmioma bukszpanowymi parterami haftowymi oraz bogatą dekoracją rzeźbiarską, fontannami i obszerną altaną trejażową Pawilonem pod Orłem.
Autor: NEMO
Skomentuj