Pierwotnie był tu zamek, ufortyfikowany, z fosą, basztami i murami obronnymi. Powstał w Ujeździe w połowie XIII wieku i należał do biskupów wrocławskich. Rezydował w nim zarządca, ściągający podatki oraz dbający o bezpieczeństwo w okolicy. W XIV wieku biskup wrocławski zmuszony został do zburzenia fortyfikacji, po przegranej wojnie z księciem opolskim Bolkiem III. Król czeski Karol IV Luksemburski, ówczesny pan Śląska oraz senior Bolka III doprowadził do ugody, ale warunkiem miała być m.in. zniesienie warownego charakteru zamku.
Zamek pozostał w rękach biskupów wrocławskich do 1428 następnie przeszedł we władanie osób prywatnych.
Obecny wygląd renesansowy jest skutkiem przebudowy z XVI wieku (ok. 1580). Kolejne przebudowy miały miejsce w XVII, XVIII i XIX wieku. Zamek zwrócony był ku wschodowi, gdzie znajdowała się główna brama wjazdowa - obecnie zamurowana.
Ostatnimi właścicielami zamku (od 1843) była rodzina książęca Hohenlohe (Fürsten zu Hohenlohe-Öhringen und Herzöge von Ujest), których potomkowie nadal żyją w Niemczech. Resztki herbu rodu znajdują się nad zamurowaną bramą wjazdową od strony kościoła.
Kres świetności zamku nadszedł w styczniu 1945 podczas zdobywania miasta przez Armię Czerwoną w czasie walk oraz bezpośrednio po nich zarówno renesansowa rezydencja jak i duża część miasta została spalona i zniszczona przez Armię Czerwoną. Z zamku pozostały do dnia dzisiejszego resztki ścian południowego skrzydła zamku, z fragmentami zdobień. Jesienią 2015 roku podjęto prace w celu ratowania ruin przed zawaleniem oraz zagospodarowanie terenu, tak by uratować resztę ścian zamku i urządzić wokół nich mini park służący rekreacji i wypoczynkowi. (wiki)
Autor: Stanisław Ł
Skomentuj