Droga na szczyt Golgoty

GOLGOTA w Sanktuarium w Licheniu  to nie tylko kamienna góra, nie czeka na miłośników górskich wspinaczek, bo nie o to tutaj chodzi; nie należy też jej oceniać pod kątem artystycznym. Powstała tylko po to, by przekazać prawdę o grzechu, odkupieniu, o zdradzie i miłości. Na jej trasie, wiodącej od podnóża aż na szczyt, rozmieszczone są stacje Drogi Krzyżowej, a obok nich znajdują się liczne groty i kaplice, począwszy od groty Grójec, po grotę biczowania, objawień, kaplicę dzieci nienarodzonych oraz kaplicę poświęconą kapłanom pracującym w Licheniu, po grotę pokutującej Marii Magdaleny, jaskinię Sądu, a na szczycie tej wielkiej góry, znajduje się krzyż z figurą Pana Jezusa: po jego lewej stronie  Maryja, po prawej zaś  św. Jan. Schodząc ze szczytu Golgoty, przechodzi się przez grotę kryształową, w której umieszczony jest symboliczny grób Pana Jezusa, potem natrafiamy na niezbyt dużą, jednak bardzo wymowną grotę zaparcia się Piotra, a na samym końcu trafiamy do groty Wniebowzięcia Matki Bożej. Natomiast idąc w przeciwnym kierunku od Groty Wniebowzięcia Matki Bożej  natkniemy się na schody pokutne, które  kto chce przebyć  musi zrobić to na kolanach. Schodząc z Golgoty  mijamy kaplicę Zmartwychwstania Pańskiego, a za nią znajdują się figury Pana Jezusa oraz Tomasza. Idąc w górę po schodach  wchodzimy do wnętrza kaplicy Ostrobramskiej, która poświęcona jest Matce Miłosierdzia. Żeby należycie przeżyć swoją obecność na Golgocie, trzeba pokonać wszystkie ścieżki i schody tu rozmieszczone i wejść do każdej groty i kapliczki oraz zatrzymać się na chwilę przy każdej figurze. Na zdjęciu: Fragment Golgoty z pątnikami zmierzającymi do kolejnej groty.

Autor: Lech Kadlec