Brama Krakowska w Wieluniu

Mury obronne Wielunia miały długość około 1200-1300 metrów i obejmowały teren starego miasta o powierzchni 12 ha. Zbudowane zostały na planie nieregularnego owalu złożonego z prostych odcinków. Miały wysokość 6-6,5 metra, wzniesione z lokalnego piaskowca. Pierwotnie mury nie posiadały żadnych baszt a jedynie dwie bramy: Kaliską i Krakowską. Wieluń jest jednym z 25 miast otoczonych za czasów Kazimierza Wielkiego murami obronnymi. Tworzył on wraz z m.in. orlimi gniazdami pas fortyfikacji strzegących południowo-zachodniej granicy Korony ciągnących się od Krakowa aż do Ostrzeszowa. Wieluńskie fortyfikacje powstawały po pożarze miasta w 1335 roku stopniowo zastępując umocnienia drewniano-ziemne. Bramy i baszty wieńczące mury obronne Wielunia budowane były w XIV- XVI wieku. Przedstawiona na fotografii Brama Krakowska - jedyna zachowana do dziś brama miejska. Zbudowana w XIV w. u wylotu traktu do Krakowa, na początku XIX wieku rozebrano stary ratusz miejski, zaś nową budowlę postanowiono dobudować do Bramy Krakowskiej wykorzystując ją jako wieżę ratuszową.

Autor: zbikom