Toruń

  

Szyld nad bramą

Niektóre toruńskie ulice w ciągu wielu lat nawet kilkakrotnie zmieniały swoją nazwę. Tak właśnie było z ulicą na Nowym Mieście, którą w zamierzchłych czasach nazywano Rycerską, potem Krzyżacką (i taką nazwę pamiętam ze swoich lat dziecięco-młodzieńczych). Przy tej ulicy działał już od międzywojnia zakład ślusarsko-kowalski, który w 1920 r., od Thomasa  niemieckiego rzemieślnika, odkupił Przemysław Winiarski. Po jego śmierci w 1962 r. firmę prowadził jego syn Rajmund wspólnie ze swoim bratem Metodym, a po śmierci Rajmunda  jego żona Maria. Ale to Metody zaprojektował i wykonał cały gabinet dla prezydenta Stanisława Wojciechowskiego (łącząc drewno z metaloplastyką), w skład którego weszła biblioteczka, biurko, kominek, stojący zegar, świeczniki, kałamarz, leżak, wisząca półka, stolik z szachownicą, wiszący kwietnik, żyrandol i taborety. Mistrz Rajmund zaś wykonał ozdobne i kute w metalu lampy uliczne, kraty na okna i bramy (często na zlecenie toruńskiego muzeum). To po jego śmierci decyzją Rady Miasta ulicę, przy której miał swój warsztat przemianowano na ul. Ślusarską. Na zdjęciu: Szyld nad ozdobną bramą do byłej pracowni mistrza Winiarskiego.

Autor: Lech Kadlec

Ocena:

Średnia ocena: 4.00 Ocen: 13 Odsłon: 1499
Twoja ocena: DobreBardzo dobre

Toruń

miejscowość

Toruń - jest jednym z najstarszych miast Polski. To, że urodził się tu Mikołaj Kopernik - wie chyba każdy; także i to, że miasto leży nad Wisłą, chociaż jest to tylko częścią prawdy, ponieważ można również powiedzieć, że i nad Drwęcą, a i Struga - choć to bardzo wąziutka rzeczka, a raczej strumyczek – przecina miasto i w dużej swojej części przepływa pod nim. Swoje ujście ma w pobliżu starego mostu drogowego im. Józefa Piłsudskiego, gdzie wpada do Wisły.

Miasto po prawej stronie rzeki - to tereny Pomorza; lewobrzeżny Toruń, leży już na Kujawach. Swego czasu, przez miasto prowadził słynny "bursztynowy szlak". W 1230 r. Krzyżacy, tworząc państwo krzyżackie, nadali miastu trochę współczesności. Ale na skutek częstych powodzi, trzeba było je przenieść na wyższe tereny (obecnie jest to śródmieście Torunia) i wówczas nadano tej nowej osadzie - Nowemu Miastu - prawa miejskie.

W 1411 r. zawarto tu "pokój toruński", który zakończył wielką wojnę polsko-krzyżacką, trwającą 12 lat. Ale kolejna wojna obu narodów, wybuchła już w 1454 r. i trwała kolejne 13 lat. W połowie XVII w. rozpoczęto budowę fortyfikacji bastionowych. W 1703 r. Szwedzi dotkliwie zbombardowali jednak miasto, a 5 lat później, ludność zdziesiątkowała dżuma. W 1793 r. do Torunia wkroczyły wojska pruskie, ale paradoksalnie, to one przyczyniły się do rozwoju miasta.

II wojna światowa, na szczęście, oszczędziła Toruń, który dziś jest prężnym ośrodkiem kulturalnym i turystycznym, bo gospodarczo - po ostatnich latach reformy - mocno podupadł. Największe przedsiębiorstwa w mieście, jakimi się szczycono, chociażby: Elana, Czesanka, Towimor, Polchem, Apator - albo całkowicie przestały istnieć, albo działają w bardzo znikomym wymiarze. Natomiast Toruń poszczycić się może zabytkami, które w 1997 r. wpisane zostały na listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego UNESCO.

Skomentuj