Toruń

Olejarnia

Ta przybudówka (na zdjęciu), dostawiona do jednego ze szczytów stodoły to olejarnia. To w niej wyrabiano olej na użytek własny rodziny zamieszkującej to gospodarstwo, przeniesione swego czasu z Borów Tucholskich. Teraz, zarówno olejarnię, jak i cała zagrodę (i nie tylko), można zwiedzać przychodząc do Parku Etnograficznego w Toruniu. Przy okazji dobrze jest wiedzieć, że rośliny takie, jak: len, konopie, rzepak, gorczyca czy słonecznik mają wysoką zawartość tłuszczu w nasionach. Po zbiorze tych roślin najpierw oddzielano nasiona od łodyg i suszono je, a sam proces tłoczenie oleju rozpoczynał się od rozdrabniania i miażdżenia nasion w stępach lub w gniotownikach, potem mieszano je i ugniatano w połączeniu z gorącą wodą w specjalnych do tego korytach. Kolejny etap - to smażenie surowca w piecu kuchennym albo w piecu wybudowanym we wnętrzu olejarni, a gorącą masę wkładano do płóciennych worków lub wykonanych z samodziałowego sukna i umieszczało się pod prasę, gdzie podczas ściskania, oddzielał się olej od reszty składników.

Autor: Lech Kadlec

Twoja ocena: Dobre Bardzo dobre

Tagi: muzea

Toruń

miejscowość

Toruń - jest jednym z najstarszych miast Polski. To, że urodził się tu Mikołaj Kopernik - wie chyba każdy; także i to, że miasto leży nad Wisłą, chociaż jest to tylko częścią prawdy, ponieważ można również powiedzieć, że i nad Drwęcą, a i Struga - choć to bardzo wąziutka rzeczka, a raczej strumyczek – przecina miasto i w dużej swojej części przepływa pod nim. Swoje ujście ma w pobliżu starego mostu drogowego im. Józefa Piłsudskiego, gdzie wpada do Wisły.

Miasto po prawej stronie rzeki - to tereny Pomorza; lewobrzeżny Toruń, leży już na Kujawach. Swego czasu, przez miasto prowadził słynny "bursztynowy szlak". W 1230 r. Krzyżacy, tworząc państwo krzyżackie, nadali miastu trochę współczesności. Ale na skutek częstych powodzi, trzeba było je przenieść na wyższe tereny (obecnie jest to śródmieście Torunia) i wówczas nadano tej nowej osadzie - Nowemu Miastu - prawa miejskie.

W 1411 r. zawarto tu "pokój toruński", który zakończył wielką wojnę polsko-krzyżacką, trwającą 12 lat. Ale kolejna wojna obu narodów, wybuchła już w 1454 r. i trwała kolejne 13 lat. W połowie XVII w. rozpoczęto budowę fortyfikacji bastionowych. W 1703 r. Szwedzi dotkliwie zbombardowali jednak miasto, a 5 lat później, ludność zdziesiątkowała dżuma. W 1793 r. do Torunia wkroczyły wojska pruskie, ale paradoksalnie, to one przyczyniły się do rozwoju miasta.

II wojna światowa, na szczęście, oszczędziła Toruń, który dziś jest prężnym ośrodkiem kulturalnym i turystycznym, bo gospodarczo - po ostatnich latach reformy - mocno podupadł. Największe przedsiębiorstwa w mieście, jakimi się szczycono, chociażby: Elana, Czesanka, Towimor, Polchem, Apator - albo całkowicie przestały istnieć, albo działają w bardzo znikomym wymiarze. Natomiast Toruń poszczycić się może zabytkami, które w 1997 r. wpisane zostały na listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego UNESCO.

Skomentuj