Zakład Energetyczny w Toruniu powstał w roku 1956 z byłych Zakładów Sieci Energetycznych i Zakładów Zbytu Energii Elektrycznej, gdyż intensywny rozwój sieci elektrycznych w kraju spowodował konieczność utworzenia jednostek organizacyjnych, przeznaczonych wyłącznie do budowy sieci średnich i niskich napięć. Dla wykonania tych zadań przy Zakładach Energetycznych, w 1962 roku powołano Samodzielne Oddziały Wykonawstwa Inwestycyjnego (SOWI), ale w miarę ich rozwoju, rozszerzono zakres wykonywania robót o prace budowlane i o remonty kapitalne sieci niskich, średnich i wysokich napięć. Działalność SOWI uzupełniano potem (począwszy od roku 1970) o prace projektowe i w tym celu przejęte zostały pracownie projektowe Zakładu Energetycznego.
Na bazie byłych SOWI przy Zakładzie Energetycznym w Toruniu, w lipcu 1976 roku powołano do życia Zakład Wykonawstwa Sieci Elektrycznych Toruń, który sprywatyzowany został w 1991 roku, stając się spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, która w 2007 roku przekształcona została w Zakład Wykonawstwa Sieci Energetycznych MEGA-POL Spółka Akcyjna.
Na dawnym terenie Zakładu Energetycznego przy pl. Fryderyka Skarbka (vis á vis Dworca Wschodniego), wyrósł monument, kształtem zbliżony do dużej litery L (na zdjęciu). W obiekcie tym mieści się Energa-Operator, ale też Bank MILLENIUM, który powstał w 1997 r. na skutek fuzji BIG SA z Bankiem Gdańskim S.A., w wyniku której z kolei powstał BIG Bank Gdański, a w 1998 roku pojawiła się (dla klientów detalicznych) obecna nazwa Millenium, która w 2003 roku dotyczyła już całego banku.
Główne, szerokie, tarasowe wejście tego nowoczesnego gmachu, kojarzy się z barokowymi i klasycystycznymi budowlami sądów, oper i teatrów i wieńczy forma wieży, rzucającej się w oczy z daleka, którą pokrywają dwa pionowe pasy brązowej blachy w kształcie pilastrów, nadając tej budowli ze szkła i aluminium, cech postmodernistycznych. W jednym z jej skrzydeł mieści się obecnie Bank Inicjatyw Społeczno-Ekonomicznych, przekształcony w 1995 roku z Banku Energetyki; drugie skrzydło zaś zajmuje Rejon Energetyczny, który wcześniej zajmował tylko budynek z cegły, stojący tuż przy torach tramwajowych, naprzeciwko budynku dworca kolejowego Toruń Mokre (obecnie Toruń Wschodni). W tej willi (niewidocznej na załączonej fotografii) wcześniej mieściły się biura energetyki obecnie jest tu Centrum Usług Informacyjnych Zakładu Energetycznego.
Na zdjęciu: Gmach Energetyki widziany od strony ul. Żółkiewskiego.
Autor: Lech Kadlec
Toruń - jest jednym z najstarszych miast Polski. To, że urodził się tu Mikołaj Kopernik - wie chyba każdy; także i to, że miasto leży nad Wisłą, chociaż jest to tylko częścią prawdy, ponieważ można również powiedzieć, że i nad Drwęcą, a i Struga - choć to bardzo wąziutka rzeczka, a raczej strumyczek – przecina miasto i w dużej swojej części przepływa pod nim. Swoje ujście ma w pobliżu starego mostu drogowego im. Józefa Piłsudskiego, gdzie wpada do Wisły.
Miasto po prawej stronie rzeki - to tereny Pomorza; lewobrzeżny Toruń, leży już na Kujawach. Swego czasu, przez miasto prowadził słynny "bursztynowy szlak". W 1230 r. Krzyżacy, tworząc państwo krzyżackie, nadali miastu trochę współczesności. Ale na skutek częstych powodzi, trzeba było je przenieść na wyższe tereny (obecnie jest to śródmieście Torunia) i wówczas nadano tej nowej osadzie - Nowemu Miastu - prawa miejskie.
W 1411 r. zawarto tu "pokój toruński", który zakończył wielką wojnę polsko-krzyżacką, trwającą 12 lat. Ale kolejna wojna obu narodów, wybuchła już w 1454 r. i trwała kolejne 13 lat. W połowie XVII w. rozpoczęto budowę fortyfikacji bastionowych. W 1703 r. Szwedzi dotkliwie zbombardowali jednak miasto, a 5 lat później, ludność zdziesiątkowała dżuma. W 1793 r. do Torunia wkroczyły wojska pruskie, ale paradoksalnie, to one przyczyniły się do rozwoju miasta.
II wojna światowa, na szczęście, oszczędziła Toruń, który dziś jest prężnym ośrodkiem kulturalnym i turystycznym, bo gospodarczo - po ostatnich latach reformy - mocno podupadł. Największe przedsiębiorstwa w mieście, jakimi się szczycono, chociażby: Elana, Czesanka, Towimor, Polchem, Apator - albo całkowicie przestały istnieć, albo działają w bardzo znikomym wymiarze. Natomiast Toruń poszczycić się może zabytkami, które w 1997 r. wpisane zostały na listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego UNESCO.
Skomentuj