Prezydent RP na Uchodźstwie

Niezwykłe wydarzenie miło miejsce 12 listopada 2022 roku. Po wielu latach komunistycznego zniewolenia Polaków, sprowadzono do naszego kraju szczątki prezydentów Rzeczypospolitej Polskiej na Uchodźstwie: Władysława Raczkiewicza, Augusta Zaleskiego i Stanisława Ostrowskiego; ponownie pochowano ich w nowo utworzonym Mauzoleum w Warszawie. Ale trzeba mieć tę świadomość, że to oni właśnie byli depozytariuszami pamięci i ciągłości polskiego państwa, a także strażnikami nadziei na całkowite odzyskanie suwerenności naszego kraju i w okresie komunistycznego zniewolenia Polaków przechowywali na obczyźnie insygnia Rzeczypospolitej. Pomnik Władysława Raczkiewicza według projektu Zbigniewa Mikielewicza (na zdjęciu), jaki stanął w 2010 roku przed gmachem Urzędu Marszałkowskiego w Toruniu, wykonany został z brązu. Jako wojewoda pomorski rozpoczął swoje urzędowanie w Toruniu 16 lipca 1936 roku, ale wkrótce potem podjął się też funkcji Przewodniczącego Wojewódzkiego Komitetu Funduszu Obrony Narodowej. To on zabiegał o budowę w Toruniu Muzeum Ziemi Pomorskiej, które miało być czołowa placówką muzealną na Pomorzu; podjął też decyzję sfinansowania ze środków wojewódzkich Konserwatorium Muzycznego w Toruniu, czyli wyższej uczelni muzycznej i zabiegał o utworzenie w tym mieście uniwersytetu, organizując zbiórkę pieniędzy na jego budowę. Wybuch II wojny światowej zniweczył wszystkie jego plany. Ale trzeba nadmienić, że doświadczenie w administracji państwowej zdobywał przez wiele lat  w okresie międzywojennym był bowiem wojewodą nowogrodzkim, krakowskim, a w latach 1936  1939 Marszałkiem Senatu; był też prezesem Światowego Związku Polaków z Zagranicy \"Światpol\".

Autor: Lech Kadlec