Stoi przy południowej pierzei

Dawny budynek toruńskiego Dworu Artusa z 1385 r., stojący przy południowej pierzei Rynku Staromiejskiego był jednym z najokazalszych gmachów w mieście; wówczas był siedzibą ekskluzywnego towarzystwa  Bractwa św. Jerzego. Rozbiórka obiektu na początku XIX w. wyrządziła niepowetowane szkody i to nie tylko, jako ozdoby miasta, ale także, jako niezwykle cennego materiału do dziejów kultury mieszczańskiej; należał bowiem do najbardziej reprezentacyjnych gmachów w tym mieście, zwłaszcza po renowacji renesansowej w 1626 r. oraz barokowej w 1701 r., ponieważ w swym gotyckim zrębie, prezentował się niezwykle okazale i bogato. Zdobiona fasada pełna była treści alegorycznych i symbolicznych, nawiązujących do cnót oraz związków Torunia, Prus Królewskich i królów polskich. Budynek uległ niemal całkowitemu wypaleniu w czasie szwedzkiego oblężenia miasta, podczas wojny północnej w 1703 r., a w 1802 r. został rozebrany. Obecny gmach według projektu miejskiego radcy budowlanego Rudolpha Schmidta pochodzi z 1891 r. i jest tylko nawiązaniem do poprzednika. Dużo więcej o historii tego obiektu można dowiedzieć się z artykułu pt. Dwór Artusa w Toruniu  świadkiem historycznych wydarzeń, jaki opublikowałem w ekskluzywnym miesięczniku krajoznawczo-turystycznym POZNAJ SWÓJ KRAJ (nr 5/2018). Polecam tę lekturę.

Autor: Lech Kadlec