Kościół św. Wincentego Ferreriusza

Król Zygmunt III fundując w 1592 r. parafię w Sokółce nakazał proboszczowi sokólskiemu zbudować kaplicę albo kościół w Słoi i w Pohanicy. Zalecenie to powtórzył w dokumencie powiększającym uposażenie kościoła sokólskiego w 1601 r. Zapewne około tego roku zbudowano drewniany kościół, ale nie w Słoi lecz Szudziałowie. Był on filią parafii w Sokółce. Później wzniesiono nowy kościół, również drewniany (w 1688) i kolejny w 1817. Po Powstaniu Styczniowym władze carskie w 1866 r. zlikwidowały parafię, a kościół zamieniono na cerkiew prawosławną. Wtedy podzielono także terytorium parafii przyłączając jej północną część do Sokółki, a południową do Krynek. Parafię wskrzeszono dopiero w 1906 r. i w następnym roku postawiono drewniany kościół. Wykorzystano do tego materiał ze starego kościoła w Korycinie. W latach 1935-37, dzięki staraniom proboszcza ks. Ignacego Troski, zbudowano nowy kościół, murowany. Zakupiona cegła pochodziła z ruin szudziałowskiej cerkwi prawosławnej. Projekt świątyni sporządzili architekci C. Ostachiewicz i Jan Szyller. Świątynia została poświęcona przez dziekana ks. Alfonsa Zienkiewicza w 1938 r. Informacje pochodzą z portalu internetowego Archidiecezji Białostockiej.

Autor: Jan Bogdan Boczko