Widziany z peronu pierwszego

Wkrótce po zbudowaniu w Aleksandrowie Kujawskim w 1862 r. dworca kolejowego, stał się on także siedzibą komory celnej, telegrafu i poczty oraz zapleczem dla obsługi międzynarodowej pasażerów drogi żelaznej warszawsko-bydgoskiej. W 1867 r. uruchomiono oddzielne tory wraz z peronem w kierunku Ciechocinka, bo kurort ten ściągał do siebie coraz większą rzeszę kuracjuszy. Kolej sprzyjała też rozwojowi stacji granicznej Aleksandrów. W najstarszej części dworca  w pokojach carskich  we wrześniu 1879 r. odbyło się spotkanie dwóch spokrewnionych ze sobą władców: cara Rosji  Aleksandra II i cesarza Niemiec  Wilhelma I. Po tym spotkaniu upowszechniła się nazwa Aleksandrów Pograniczny, który 4 lutego 1919 r. otrzymał prawa miejskie i jednocześnie zmieniono nazwę na Aleksandrów Kujawski. Na zdjęciu: Fragment budynku dworcowego widzianego z peronu pierwszego.

Autor: Lech Kadlec