Henryków - zabytek najwyższej klasy. Najstarsza fundacja cysterska w Sudetach i jeden z najcenniejszych zabytków sakralnych w Polsce. Początek budowy w roku 1222, koniec ok. 1760. Gotycko-romańska budowla zbarokizowana w XVII i XVIII w. rękami najlepszych rzeźbiarzy i malarzy. Najpiękniejsze są stalle (ławy dla zakonników), których budowa i zdobienie trwały aż 150 lat. Składają się z dwóch podwójnych rzędów siedzeń z 30 płaskorzeźbami na zapleckach, 8 figurami papieży, kardynałów i biskupów na balustradach. Zwieńczenie stalli to grupy muzykujących i śpiewających aniołów. Znakomitego dłuta są ołtarze, inne rzeźby i empory. W wystroju wspaniałe obrazy i polichromie. W ołtarzu głównym rzeźby Macieja Steinla i obraz Boże Narodzenie w wizji św. Bernarda - dzieło Michała Willmanna, najwybitniejszego malarza ślaskiego baroku. Jego dzieła wiszą też w nawie płd., pozostałe obrazy malowali jego uczniowie. Za prezbiterium trzy barokowe kaplice. W jednej z nich p.w. św. Marii Magdaleny nagrobki piastów śląskich z linii ziębickiej: Bolka II i jego żony Juty. Przy kościele czworoboczny klasztor z pawilonem letnim i ogrodatni, w których wolno stojące rzeźby. Od ok. 10 lat w klasztorze kształcą się klerycy wrocławskiego Metropolitalnego Seminarium Duchownego. W 2 poł. XIII w. spisano w Henrykowie \"Liber Fundationis Claustri Sanctae Mariae Virginis in Heinrichow\", tzw. księgę henrykowską - cenne żródło do historii stosunków społecznych, gospodarczych i narodowościowych Śląska. Znajduje się w niej pierwsze zdanie zapisane w języku polskim.
Autor: Agnieszka Kalita
Skomentuj