W końcu XIX wieku około jednej czwartej spośród trzydziestu trzech gospodarstw w Rejowcu była w rękach polskich katolików. Pozostałe gospodarstwa należały do potomków protestanckich osadników sprowadzonych z Niemiec w dobie wojny trzydziestoletniej przez Andrzeja Reja, wnuka słynnego Mikołaja. W 1905 roku Polacy postanowili postawić w środku wsi pomnik Serca Jezusowego. Inicjatorem przedsięwzięcia był gospodarz Kurczewski, ale dzieło powstawało wspólnymi siłami, wbrew Niemcom, którzy podali inicjatorów do sądu, żądając usunięcia figury. W pierwszej i drugiej instancji wygrali, jednak ówczesny proboszcz z Dąbrówki doprowadził sprawę aż do trybunału w Lipsku i ostatecznie żądania Niemców spełzły na niczym. W 1939 figura została zburzona, odbudowana w 1949 stoi do dziś.
Autor: Artur Mazurek
Skomentuj