Kowalewo Pomorskie

  

Gdanisko i wieża ciśnin

Gdy w 1275 r. na zgliszczach spalonego wówczas grodu, komtur zakonu krzyżackiego  Rudolf, przystąpił do budowy murowanej twierdzy, Kowalewo Pomorskie stało się warownią nie do zdobycia. Dziś po niej pozostały już tylko małe fragmenty murów zamkowych oraz filar gdaniska i wieża ciśnień wzniesiona na szczycie wzgórza zamkowego (na zdjęciu).

Autor: Lech Kadlec

Ocena:

Średnia ocena: 4.00 Ocen: 13 Odsłon: 1916
Twoja ocena: DobreBardzo dobre

Kowalewo Pomorskie

miejscowość

Kowalewo Pomorskie - to niewielkie miasteczko w woj. kujawsko-pomorskim, oddalone od Torunia o około 25 - 30 km. Położone jest nad Strugą Młyńską w południowej części Pojezierza Chełmińsko-Dobrzyńskiego.

W 1231 r. gród o nazwie Kowalewo, należał do Zakonu Krzyżackiego i to oni wybudowali tutaj zamek: najpierw drewniany, a po jego zniszczeniu w 1275 r. - murowany. W tym samym roku Kowalewo otrzymało prawa miejskie, ale w latach 1833 - 1929 pozbawiono je tych praw.

Gdy w 1410 r. komtur kowalewski Nicolas von Vitz poległ w bitwie pod Grunwaldem, miejscowość tę otrzymał podkanclerz koronny - Mikołaj Trąba. W 1422 r., gdy wojska króla Jagiełły i księcia Witolda nacierały na kowalewską warownię, komtur Marcin von Kemnete, który w tym czasie dowodził zamkiem, zdecydował się spalić miasto.

W 1466 r., w wyniku pokoju toruńskiego, Kowalewo powróciło do Polski, ale w latach 1772 - 1920 znowu znalazło się w obcych rękach, bo pod zaborem pruskim.

Skomentuj