Klasztor Podominikański w Sejnach

Historia tego obiektu sięga czasów odległych. Miejsce to miało szczególne znaczenie w przeszłości dla losów Polski i Litwy. 22 grudnia Zygmunt I nadał pół mili kwadratowej ziemi nad rzeką Sejną dla kniazia Iwana Michałowicza Wiśniowieckiego. Jerzy Grodzieński - leśniczy przełomski w 1593 roku wszedł w posiadanie tych dóbr, a następnie 16 maja 1602 roku aktem fundacyjnym przekazał dobra sejneńskie Dominikanom z Wilna. W 1610 roku Dominikanie przystąpili do budowy kościoła, który ukończono w 1619 roku w stylu późnego renesansu o założeniach obronnych. W czasie potopu szwedzkiego klasztor wraz z miasteczkiem został doszczętnie spalony przez Szwedów. Prace nad ukończeniem trwały do schyłku XVII wieku. Po rozbiorze Polski Sejny zostały zajęte przez wojska pruskie. Dominikanom skonfiskowano wszystkie dobra, zakonników zaś przeniesiono do Różanegostoku. W I połowie XIX wieku klasztor był wykorzystywany na cele oświatowe. Tu kształcił się Szymon Konarski - wielki patriota, stracony 27 lutego 1839 roku w Wilnie. W latach 1823 - 1919 mieściło się tutaj Seminarium Duchowe, które kształciło młodych kleryków dla diecezji sejneńskiej. W okresie międzywojennym w obiekcie tym miało swoją siedzibę Wyższe Klasyczne Gimnazjum Biskupie im. św. Kazimierza. Po II wojnie światowej w obiekcie poklasztornym mieściła się szkoła zawodowa, dom kultury, biblioteka miejska. W roku uroczystości koronacji Matki Boskiej Sejneńskiej celebrował prymas Polski kardynał Stefan Wyszyński oraz Metropolita Krakowski - kardynał Karol Wojtyła - przyszły papież. W 1989 roku, po zmianach ustrojowych, klasztor przeszedł na własność kościoła. W chwili obecnej trwają w klasztorze prace remontowe, mające na celu przywrócenie obiektowi jego pierwotnego wyglądu.

Autor: Jan Bogdan Boczko