popularna nazwa łącznika w formie mostu łączącego na wysokości ostatniej kondygnacji obie wieże kościoła św. Marii Magdaleny we Wrocławiu. Istnienie tego łącznika wzmiankowane jest po raz pierwszy w 1459, krótko po ukończeniu budowy obu wież.
Nazwa pochodzi od jednej z legend, według której po zmroku na mostku miały się pojawiać pokutujące dusze zmarłych w mieście podróżnych, a w innej, pedagogicznej wersji, dusze próżnych dziewcząt, które spędziły życie na zabawach i kokietowaniu adoratorów zamiast na wychowaniu dzieci i prowadzeniu domu. Zdesperowane matki lekkomyślnych córek przyprowadzały je w nocy pod wieże kościoła. Wrocławianie byli przekonani, że po ujrzeniu wijących się sylwetek pokutujących, dziewczętom łatwiej będzie się pogodzić z szarzyzną codziennego życia.
Autor: Krystyna
Skomentuj