Teatr im. Wilama Horzycy

Niegdyś, Teatr Miejski w Toruniu stał na Rynku Staromiejskim. We wrześniu 1904 r. teatr przeniesiono do nowo oddanego gmachu, który zaprojektowała słynna w całej Europie spółka Fellner & Helmer. Pierwsze 16 lat był wyłącznie teatrem niemieckim, dopiero, gdy w 1920 r. teatr przejął zawodowy polski zespół, w listopadzie nastąpiło jego oficjalne otwarcie. Odtąd nazywał się Narodowy Teatr Polski. Jednak w czasie okupacji Niemcy ponownie przejęli obiekt, w którym uruchomili operę i operetkę. Niewątpliwie, najwybitniejszą postacią polskiej sceny teatralnej w Toruniu po wojnie, był WILAM HORZYCA. Dziś jego imieniem nazwany jest ten toruński przybytek sztuki. Na zdjęciu: Frontowe wejście do Teatru im. Wilama Horzycy. Przed budynkiem stoją posągi muz: Melpomene i Terpsychory; są to dzieła autorstwa Ernsta Hertera, a odsłonięte zostały w 1909 r.

Autor: Lech Kadlec