Prace nad wznoszeniem toruńskiej warowni trwały w latach 1236-1250; Krzyżacy budowali ją aż do końca XIV wieku. Zamek powstawał na podstawie istniejącej już, ale drewnianej zabudowy; obecna powstawała na kamiennych fundamentach w wątku wedyjskim (charakterystyczne ułożenie cegieł) muru obwodowego zamku głównego. O ile inne fragmenty budowy są dosyć szeroko udokumentowane, to na temat północno-zachodniego skrzydła zamku, niewiele się zachowało informacji w dostępnych zapiskach z tamtych czasów. Wiadomo tylko, że międzymurze i fosa zamku głównego spełniały funkcje gospodarcze; była tu m.in. piekarnia, browar, stajnia, kuźnia, spichrz, zagrody dla bydła i świń, wozownia, siodlarnia, skład odzieży, szatnia, zbrojownia, kuszarnia, infirmeria, czyli szpital i prawdopodobnie mennica.
Na zdjęciu: Brama przy ul. Podmurnej jest wejściem na FOSĘ ZAMKOWĄ, a dalej na międzymurze; w głębi na wprost widoczna jest wieżyczka Gdaniska z czerwonej dachówki.
Autor: Lech Kadlec
Skomentuj