Wieża kościoła św. Ducha

Chociaż prace budowlane w 1743 r. zostały już rozpoczęte, w wyniku niesprzyjającej atmosfery społeczno-politycznej, jaka w tym czasie panowała w Toruniu, na mocy rozkazu króla Augusta III, budowę świątyni luterańskiej przerwano. Król nie chciał powtórki z lipca 1724 r., kiedy to w wyniku toruńskiego tumultu, ewangelicy pozbawieni zostali głównej swojej świątyni - dawnego kościoła franciszkanów pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Jednak w 1754 r., królewską decyzją, zezwolono na wybudowanie - nie tyle kościoła, co domu modlitwy, wykorzystując istniejące fundamenty rozpoczętej 11 lat wcześniej budowy. Budowniczy z Torunia - 26-letni Efraim Schroeder - zaprojektował kościół, jako skromną kaplicę. Uroczyste jej poświęcenie nastąpiło w lipcu 1756 r. Po wprowadzeniu w Prusach unii kościelnej - nowopowstała kaplica stała się kościołem ewangelickim unii staropruskiej. Bez widocznej na zamieszczonym zdjęciu wieży, przetrwała do schyłku XIX wieku; wg. projektu Hugona Hartunga wybudowano ją dopiero w latach 1897-1899; ma 64 m wysokości.

Autor: Lech Kadlec