Ołtarz z figurą św. Józefa

Gdy w 1920 r. do Torunia przybyli redemptoryści, czyli zakon Zgromadzenia Najświętszego Odkupiciela (wspólnota założona w 1732 r. we Włoszech, która do Polski sprowadzona została w 1787 r.), planowali oni założenie w mieście klasztoru i małego seminarium. Początkowo, bo tylko na 4 lata, osiedlili się na Stawkach  lewobrzeżnej dzielnicy miasta. Gdy udało im się zakupić działkę na Bielanach  prawobrzeżnej dzielnicy Torunia  przystąpili do budowy klasztoru, ale najpierw postawiono drewniany kościół. Po II wojnie światowej budynek gospodarczy, jaki wcześnie zbudowano  zaadaptowano na klasztor dla sióstr Józefitek, natomiast budowę murowanej świątyni podjęto dopiero w 1958 r. Był to niezwykle trudny czas dla Kościoła w Polsce, gdyż komunistyczne władze tego kraju robiły wszystko, aby jak najbardziej uprzykrzyć katolikom życie oraz utrudnić i wyhamować postęp robót budowlanych poprzez nieustanne przesłuchania i rewizje związane z pochodzeniem materiałów potrzebnych do budowy świątyni (nie obyło się też bez manifestacji wiernych i starć z milicją oraz funkcjonariuszami SB). Świątynię pw. św. Józefa oddano do użytku w 1963 r., a rok później konsekrowano ją. Na zdjęciu: Główny ołtarz z ogromnym posągiem patrona tego kościoła  św. Józefem.

Autor: Lech Kadlec