Miasto otaczał mur obronny z siedmioma bastionami typu nowowłoskiego. Od południa dostępu do twierdzy Zamość broniła Wielka Zalewa, od zachodu zabagnione łąki, a od północy oraz wschodu, szeroka i głęboka fosa. Istotnym elementem fortyfikacji był bastion wzniesiony na planie pięcioboku, przystosowany do ogniowej obrony przyległych odcinków kurtyny, fosy, sąsiednich bastionów, a także przedpola. Dwa przednie boki bastionu tworzące wysunięty na przedpole szpic nazywane czołami (lewe i prawe), dwa tylne stykające się z kurtynami - barkami (lewy i prawy), zaś piąty bok, zwany szyją, otwarty był do wnętrza twierdzy.
Autor: Krzysztof Wydra
Skomentuj