Ołtarz prezbiterium (ałtar)

Ołtarz  prezbiterium (ałtar)  część wschodnia świątyni; miejsce najświętsze. Od części środkowej oddzielony jest ikonostasem. W cerkwiach ołtarz (prezbiterium) zawsze skierowany jest na wschód na pamiątkę znajdującego się tam kiedyś rajskiego ogrodu oraz miejsca narodzin Jezusa Chrystusa (ze względu na położenie ołtarza, mówi się, że cerkwie są \"orientowane\"-kierunek wschodni wskazuje w tradycji judeochrześcijańskiej położenie Edenu-raju. Praktyka orientowania kościołów istniała również w chrześcijaństwie zachodnim, co przestało być obowiązującą zasadą począwszy od końca średniowiecza). Do części ołtarzowej wchodzić mogą tylko mężczyźni. Znajduje się tam: prestoł (tron)  najważniejsze miejsce w ołtarzu, okryty specjalną szatą stół w kształcie sześcianu, sporządzony z drewna lub marmuru. Do jego wyposażenia należą takie utensylia liturgiczne: antymins (jedwabna chusta z obrazem składanego do grobu Chrystusa, w którą wszyte są święte relikwie) ewangelia darochranitielnica (naczynie, w którym przechowywana jest święta Eucharystia, w Kościele katolickim zwane cyborium) daronosica (szkatułka służąca do przynoszenia św. Komunii chorym) święty krzyż (naprestolnyj kriest) siedmioramienny świecznik (siemiswiecznik) stół ofiarny (żertwiennik)  umiejscowiony jest po lewej (północnej) stronie ołtarza, do jego wyposażenia należą: kielich (potir) diskos = patena (okrągły metalowy talerzyk, na którym umieszcza się chleb eucharystyczny) zwiezdica kopije = włócznia (trójkątny nóż, który służy do krojenia prosfor) łżyca (złota lub srebrna, zakończona krzyżem łyżeczka, przeznaczona do udzielania wiernym Świętej Komunii) pokrowcy  osłony nakładane na kielich i zwiezdicę wozduch (narzuta na czaszę i diskos) górne miejsce (hornieje miesto)  umieszczony za priestołem, jest to podwyższenie, na którym znajduje się tron dla biskupa

Autor: Marek Ryś