Niespodziewane atrakcje Babiej Góry

Faktycznie bardzo był zachudzony. Miejscowi przewodnicy twierdzili, że to lisica wychowująca właśnie młode...

I znowu ten lisek, który delektuje się w kanapkach :) Rzeczywiście trzeba go troche podkarmić, bo nie wygląda za ciekawie.

Ten tu łagodny jest niczym baranek. Porzucił koguty na rzecz gorzkiej czekolady ;-).

Piękne zwierzę, ale jego krewny / krewna pożarło mojego ulubionego koguta, tak więc mam lekki żal do lisiej rodziny, tak ogólnie :):):)

Świetne zdjęcie.Doskonale pozuje Wam do zdjęcia:)

Lis wyjątkowo wychudł, okropnie zabiedzony. Ale zdjęcie wynagradza wszystko - idealnie trafione. )))

Wyglądał tak poczciwie, że nie posądzaliśmy go o wściekliznę. Niektórzy nawet próbowali go karmić z ręki :-). Poza tym, jak podjadł sobie czekolady to się zasłodził i pił wodę zebraną w zagłębieniu skały, więc wodowstrętu nie miał ;-).

Przy spotkaniu lisa w takich okolicznościach obawiałabym się, czy zwierzątko nie jest przypadkiem chore... my spotkaliśmy ostatnio lisa biegającego wieczorem pomiędzy blokami na osiedlu mieszkaniowym w Berlinie - woleliśmy jednak omijać go z daleka.

Rewelacyjne są zwłaszcza okoliczności spotkania z lisem - szczyt góry i samo zwierze, które zachowuje się co najmniej dziwacznie. Pierwszy raz trafiliśmy na Klarę, jak niektórzy już ją nazywają, po dotarciu do schroniska na Markowych Szczawinach ok godz. 11 w nocy. W pierwszej chwili myśleliśmy, że to kot i zaczęliśmy ją przywoływać standardowo w takich wypadkach kici-kici. Dopiero, kiedy kicia weszła w zasięg naszych latarek okazało się, że to lis! Kolejny raz spotkaliśmy ją następnego dnia na szczycie Babiej. A potem kolejnego znów pod schroniskiem. Wydaje się, że lisica ranki spędza na wierzchołku góry, bo wtedy tam więcej jest potencjalnych dawców smakołyków, a wieczorem przenosi się w okolice Markowych Szczawin. No i dziękuję za miłe słowa :-).

Rewelacja

Piękne zdjęcie! :)