Goryczka trojeściowa

Goryczka trojeściowa, (łac.) Gentiana asclepiadea, (D) Schwalbenwurzenzian, (GB) Willow Gentian, (CZ) Hořec tolitovitý, (Slo) Horec luskačovitý. Łukowato zwisła łodyga o długości do 1 m. Liście jajowate lub szeroko lancetowate, prawie siedzące o wyraźnych podłużnych nerwach. Kwiaty osadzone w kątach wyższych liści, kolory płatków: ciemnolazurowo błękitne, liliowe, lub nawet błekitnobiałe. Goryczka trojeściowa występuje w górach środkowej i południowej Europy, na Kaukazie. Występowanie: lasy, aż po piętro kosodrzewiny. W Polsce we wszystkich pasmach Karpat, na obszarze Sudetów głównie w Karkonoszach. Spotyka się także pojedyncze stanowiska na wyżynach np. w Ojcowie. Rośnie w ziołoroślach, na łąkach, polanach, obrzeżach lasów i zarośli, brzegach potoków, na zarastających piargach - na różnych typach podłoża. Okres kwitnienia: od sierpnia do września, jej pojawienie się zwiastuje nadejście jesieni. Goryczka trojesciowa jest pod cześciową ochroną. Zapylana jest głównie przez trzmiele, które często próbuja nektar, przegryzajac rurkę kwiatową. Ma właściwości lecznicze. Nazwa polska związana jest z obecnością gorzkich substancji u niektórych przedstawicieli rodzaju gentiana. Górale nazywają goryczkę trojeściową świecznikiem.

Autor: pietruman