Góry i muzyka...

Ballada z gór. Tu króluje zeszłoroczny czas, na posłaniu z liści buczynowych, stąd do ziemi dalej niż do gwiazd, zachwytu swego nie wysłowisz. Rosną skrzydła u ramion, czas się w wieczność przemienia, obłocznieją wszystkie ziemskie sprawy, gdy zbliżamy się do szczytu po kamieniach. Rosną skrzydła u ramion, czas się w wieczność przemienia, góry i wolność dokoła, chyba dostąpimy tu wniebowstąpienia. A w schronisku święty Piotr z herbatą, i widoki nieziemskie na świat, przy ognisku rozłożymy się z gitarą, posłuchamy co nam w duszy gra. Z pleców góry zrzucimy do stóp, i zmęczenie rozzujemy z nóg, to schronisko to prawdziwy raj, niechaj wiecznie odpoczynek trwa. Rosną skrzydła u ramion, rosną przepastne błekity, życie pełne olśnień i zachwytów, tyś wędrówką najwytrwalszą ku szczytom. Góry tu wszystko jest święte, tu wspinaczki nasze wniebowzięte, w górach los ma Światowida twarz, od ogniska bije jeszcze baśni blask. Bieszczady dla mnie to też muzyka i poezja...a zwłaszcza SDM.

Autor: pietruman