Dukla, kościół bernardynów p.w. św. Jana z Dukli

Dukla, kościół bernardynów p.w. św. Jana z Dukli Dukla - miejscowość w powiecie krośnieńskim (województwo podkarpackie). Ten późnobarokowy kościół zbudowany został w latach 1761-64 na miejscu świątyni drewnianej z 1742 r. Autorem projektu jest być może Leopold Andrys, nadworny architekt Jerzego Augusta Wandalina Mniszcha, który był fundatorem kościoła dla bernardynów. W latach 1899-1904 miała miejsce przebudowa kościoła w stylu neorenesansowym. Jest to obiekt trójnawowy, bazylikowy, z prezbiterium zakończonym półkolistą apsydą. Okazała fasada ujęta jest w dwie wieże, nakryte barokowymi hełmami. Elewacje boczne o podziałach ramowych. Dachy nad nawą główną dwuspadowe, nad nawami bocznymi pulpitowe. Wnętrze kościoła zostało przekształcone w stylu neorenesansowym, jest rozczłonkowane podwójnymi pilastrami i kolumnami wspierającymi gzyms z belkowaniem. Nawa główna otwarta do naw bocznych półkolistymi arkadami. Wnętrze zostało nakryte sklepieniami krzyżowo-kolebkowymi. Polichromia malowana przez Antoniego Popiela w 1903 r. przedstawia sceny z życia św. Jana z Dukli. Wyposażenie wnętrza pochodzi z XVIII w. i początku XX w., jest więc późnobarokowe i neorenesansowe. W ołtarzu głównym znajduje się rzeźbiony krucyfiks. Ołtarze w nawach są rokokowe z 3. ćw. XVIII w. W prawej nawie utworzono kaplicę, gdzie w ołtarzu umieszczono relikwiarz św. Jana z Dukli, w którym znajdują się doczesne szczątki świętego, przeniesione tutaj w 1974 r. z kościoła bernardynów w Rzeszowie. W kościele są też ustawione cztery konfesjonały późnobarokowe z XVIII w. Na ścianach wmurowano liczne epitafia marmurowe z XVIII w., m.in. Mniszchów i Potockich.

Autor: pietruman