Dwór w Paraszynie

Paraszyno (gmina Łęczyce, powiat wejherowski) usytuowane jest ok. 5 km na południe od drogi z Wejherowa do Lęborka. Wyróżnia się wyjątkowo malowniczym położeniem w dolinie rzeki Łeby, na niewielkim wyniesieniu, w otoczeniu lasów i łąk. Wieś po raz pierwszy wymieniona została w dokumencie z 1437 r. jako osada na prawie polskim. W 1488 r. książę pomorski Bogusław X nadał Paraszyno Wawrzyńcowi Krokowskiemu. W latach 1493-1601 wieś wchodziła w skład majątku znajdującego się w rękach rodziny Jeckels, następnie Saune i Borsche oraz w latach 1618-1628 rodziny Borske. W II połowie XVIII w., przypuszczalnie za czasów własności wdowy von Baumgart lub Ludwika Parskiego z Pucka, w Paraszynie zbudowano parterowy dwór. Obok dworu znajdował się folwark, a nad Łebą - tartak. Od 1804 r. właścicielem Paraszyna była rodzina von Jaski, a od 1837 r. rodzina Zelewskich. Około połowy XIX w. Zelewscy przekształcili elewację dworu i założyli użytkowy ogród. W 1904 r. majątek drogą koligacji rodzinnych przeszedł na własność rodziny von Besser i pozostał w ich rękach do 1945 r. W 1907 r. wyremontowano i ponownie przekształcono nieco elewację dworu, m.in. wymurowano charakterystyczne dla budynku półkoliste szczyty z herbami rodów Zelewskich i von Besser. Rozbudowano również folwark oraz założono obok mały park krajobrazowy, łączący się z naturalnym krajobrazem otoczenia zespołu. Po wojnie część majątku została upaństwowiona. Dwór w latach 1946-1976 należał do prywatnych właścicieli. W 1978 r. został przejęty przez RPUT Technirol. Budynek dworu został w tym czasie mocno zdewastowany, a zabudowania folwarczne rozebrane.Dwór znajduje się w rękach prywatnych ale już nie, mieści się w nim pensjonat i restauracja-ktorymi szczycił sie do niedawna..

Autor: Maria Woźniak