Pałac Schoena

W 1875 roku przybyli do Sosnowca spadkobiercy Christiana Gottlieba Schoena, właściciela zakładów włókienniczych w Werdau w Saksonii. W 1879 wybudowali oni przędzalnię wigonu w Sielcu, a 7 lat później przędzalnie wełny czesankowej na Środulce. Przy tych zakładach bracia Ernst, Frantz, Roman i Brunon Schoenowie rozpoczęli budowę swojej pierwszej rezydencji. Budowę pałacu ukończonookoło roku 1885 według projektu nieznanego architekta. Rezydencja posiada barokowy charakter, co podkreśla osiowe założenie ogrodowe, stanowiące przedłużenie osi głównej pałacu. Park typu angielskiego, podporządkowany jest krajobrazowo biegowi rzeki Czarnej Przemszy. Na zamknięciu osi pałacu usytuowano w parku pawilon kręgielni w 1900 r., nieco wcześniej w sąsiedztwie ogrodu przy fabryce wybudowano neoromantyczne fragmenty parku: mury i groty, a także domki dla służby. W 1901 r. powstał domek ogrodnika, a także szklarnie, które nie zachowały się do dnia dzisiejszego. Pałac był wielokrotnie przebudowywany, a dawne jego wyposażenie nie zachowało się do naszych czasów. Interesująco prezentuje się główny hol oraz klatka schodowa prowadząca na pierwsze piętro, ze znajdującymi się tam pięknymi witrażami. Obecnie w Pałacu Schoena mieści się muzeum. Pałac Wilhelma W skład zespołu wchodzi drugi, mniejszy pałac. Został wybudowany w roku 1900 według projektu Józefa Pomian-Pomianowskiego w stylu neobarokowym. Pałacyk miał pełnić funkcję pomocniczą (mieszkalną i gościnną) w stosunku do pierwszej rezydencji. Budynek ten również wielokrotnie przebudowywano, ale największych zmian dokonano po II wojnie światowej. Choć jest to obiekt nieco mniej malowniczy, pozbawiony pomieszczeń reprezentacyjnych, jest on równie cennym obiektem założenia pałacowo-parkowego rodziny Schoenów. Przez lata, gdy znajdował się on w prywatnych rękach, był nieużytkowany i jego stan techniczny się pogarszał. W 2004 roku gmina Sosnowiec odkupiła ten pałac, z planem przywrócenia mu dawnej świetności.

Autor: Beata