Historycy udokumentowali istnienie zamku jako zamek w Przemiłowicach w 1306r.. W pierwotnym etapie był wybudowany w formie strażnicy, którą Zbyszko, burgrabia olsztyński przebudował, a w XIVw. Kazimierz Wielki rozbudował nadając mu cechy najbardziej warownego zamku na pograniczu śląsko-małopolskim. Tradycyjnie przechodził z rąk do rąk panujących władców, toczono o niego walki, był przedmiotem niesnasek i kłótni, a w ostateczności zniszczenia dopełnili Szwedzi podczas potopu w 1656r., paląc zamek i miasto.
Do chwili obecnej przetrwały mury części mieszkalnej, wieże: cylindryczna (stołp) i kwadratowa (Starościańska), fragmenty murów budynków gospodarczych, częściowo piwnice oraz odkryte w czasie badań archeologicznych fundamenty kuźnicy i fragmenty dymarek. Ruiny udostępnione są do zwiedzania.
Z ciekawostek można dodać, że za Kazimierza Wielkiego był w nim więziony i zmarł śmiercią głodową wojewoda poznański Maćko Borkowic skazany za organizowanie spisku przeciwko panującemu. Jan Matejko w swoim obrazie Maćko Borkowic schodzi do lochu głodowego w 1873r. uwiecznił to wydarzenie. Według przekazywanych podań na zamku słychać jęki, brzęk kajdan i zawodzenia, co świadczy, że duch wojewody pozostał i do dziś straszy w jego okolicy.
Autor: JureK
Skomentuj