Klasztor popauliński w samym centrum miasteczka. Pińczów

Biali mnisi przybyli z Jasnej Góry do Pińczowa na wyraźne zaproszenie kardynała Zbigniewa Oleśnickiego. Otrzymali ziemie, nadania, przywileje. Kolejny magnat z rodu Oleśnickich, coś nie darzył sympatią mnichów, bo nie tylko wygnał zakonników precz, ale także zmienił wyznanie, a klasztor zaczął pełnić funkcję kalwińskiego zboru. W 1551 r. powstało tu gimnazjum protestanckie, znane ze szczególnie wysokiego poziomu nauczania. Trzydzieści lat później w krużgankach znowu pojawili się zakonnicy. Trybunał Koronny uroczyście przywrócił paulinom utracony przybytek boży. Kasata w 1819 roku sprawiła, że zakonnicy - już na stałe - opuścili Pińczów.

Autor: Ryszard Biskup