Niegosławice - miejsce urodzenia Adolfa Dygasińskiego

W tej wsi urodził się Adolf Dygasiński, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli naturalizmu w literaturze polskiej, piewca uroków Ponidzia. Przyszedł na świat 7 marca 1839 roku jako pierwsze dziecko Katarzyny z Janiszewskich i Jana Dygasińskiego, pisarza prowentowego, czyli dworskiego oficjalisty prowadzącego rachunkowość. Dwa dni później został ochrzczony w kościele św. Wojciecha w Pełczyskach. Jego ojcem chrzestnym był wójt gminy Złota Walenty Sławiński, mieszkający w Niegosławicach. W tej wsi, a później w Donatkowicach k. Kazimierzy Wielkiej, gdzie przenieśli się rodzice, przyszły pisarz spędził dzieciństwo. Uczył się w Pińczowie, a potem w Szkole Wyższej Realnej w Kielcach (tej samej, do której już jako gimnazjum chodził później Stefan Żeromski). W dorosłym życiu Dygasiński mieszkał najpierw w Krakowie i Warszawie. Był pedagogiem, krajoznawcą, publicystą oraz pisarzem. W swoich utworach poświęconych głównie życiu wsi i miasteczek pokazywał wspólne losy ludzi i zwierząt. Najbardziej znane z nich to \"Beldonek\", \"Zając\", \"Gody Życia\". W wielu przywoływał zasłyszane na Ponidziu opowieści, także fantastyczne, ludowe wierzenia i przyśpiewki. W Niegosławicach Adolf Dygasiński mieszkał z rodzicami w dworskich czworakach, po których już nie ma śladu. W jego miejscu jest teraz stacja paliw. W centrum wsi, przed remizą, stoi kamienny obelisk, na którym ma być umieszczona tablica poświęcona pisarzowi, który zmarł w 1902 roku w Grodzisku pod Warszawą i pochowany został na Powązkach.

Autor: Adam Wawszczyk