Puchacz europejski Bubo bubo

Puchacz jest pięknie ubarwionym ptakiem: na jasnobrązowych piórach ma ciemniejsze plamki i bardzo delikatne, poprzeczne prążki. Pęczki piór sterczące na dużej, okrągłej głowie wyglądają jak pierzaste uszy. Wokół ogromnych oczu o pomarańczowych tęczówkach promieniście układa się szaro-kremowa szlara. Jest olbrzymem wśród sów. Jego wielkie, zaokrąglone skrzydła maja ponad półtora metra rozpiętości, a ciało dochodzi do 60-75 cm długości. Wyraźny dymorfizm płciowy. Puchacz jest aktywny głównie w nocy. Lot ma cichy, wolno uderza skrzydłami na przemian z fazą lotu ślizgowego. W ciągu dnia pozostaje w ukryciu przy pniach drzew. Ma doskonały wzrok i węch, bez trudu wytropi więc swoja ofiarę - ptaka (drozda, cietrzewia, gołębia, a także sójkę, kawkę, kruka i myszołowa), ssaka (karczownika, kreta, jeża, mysz, królika, młodego lisa), płaza (żabę, jaszczurkę). Prawdopodobnie puchacz korzysta także z padliny (łabędź, dzik). Poza tym, dla ułatwienia trawienia zjada wiele pokarmu roślinnego. Puchacze kojarzą się w trwałe pary już jesienią. Jest to gatunek osiadły i raz wybrany rewir zasiedla przez wiele lat, choć nie w każdym roku przystępuje do lęgów. Przykładem jest stanowisko puchacza w Parku Narodowym \"Bory Tucholskie\", które jest czynne od co najmniej 70 lat! Puchacze własnego gniazda w zasadzie nie budują; często korzystają ze starych gniazd ptaków drapieżnych lub bocianów czarnych. Wiele par gnieździ się bezpośrednio na ziemi, np. pod wykrotami, w dołku przy pniu drzewa, w kępach krzewów lub traw. Takie gniazda naziemne to niewielka niecka wymoszczona rozkruszonymi wypluwkami: kośćmi, sierścią i piórami ofiar. Samiec pohukuje w najbliższej okolicy gniazda (do 1-1,5 km) najintensywniej od stycznia do kwietnia, choć jego pojedyncze zawołania można usłyszeć w ciągu całego roku, czasami nawet podczas dnia. Lęgi rozpoczynają się zazwyczaj w marcu. Samica składa najczęściej 2-4 jaja. Odstępy pomiędzy składaniem kolejnych jaj wynoszą 2-4 dni, a ich inkubacja trwa 32-35 dni. Wysiaduje prawie wyłącznie samica. Pisklęta klują się niejednocześnie. W przypadku zagrożenia lęgu mogą być przeniesione przez samicę w inne miejsce. Pisklęta przebywają w gnieździe bardzo krótko, jak na tak dużego ptaka, tj. około 4-5 tygodni. W tym wieku osiągają ciężar około 3/4 masy dorosłego osobnika i zwykle opuszczają gniazdo zanim osiągną zdolność do lotu. Jest to bardzo niebezpieczny okres w ich życiu. Ukrywają się wtedy rozproszone w okolicy gniazda, wykorzystując różne naturalne osłony, np. gęste krzewy, wysokie trzciny i trawy.

Autor: Beata