Wraz z budową grodu i jego umocnień wzniesiono dwa mosty z przyczółkami, które oprócz funkcji militarnej pełniły także rolę łącznika Ostrowa Lednickiego ze stałym lądem. Dłuższy z nich, liczący 440 metrów most zachodni, zwany poznańskim, to największa ze znanych dotychczas nawodna budowla inżynieryjna czasów wczesnopiastowskich. Jego podstawowe elementy tworzyły dwa rzędy nośnych pali, które wraz z przęsłami stanowiły konstrukcję podtrzymującą jezdnię o szerokości ok. 480 cm, a więc wystarczająco szeroką, aby można było po niej prowadzić swobodny ciągły ruch w obu kierunkach. W konstrukcji wykorzystano głównie drzewo dębowe, ścięte - jak wynika z badań dendrochronologicznych - w latach 963 i 964. Drugi z mostów, zwany wschodnim albo gnieźnieńskim, to przeprawa o długości ok. 170 metrów. Związany był on z przeciwnym brzegiem Ostrowa, skąd dochodził do dalszego odcinka strategiczno-handlowej drogi łączącej Poznań z Gnieznem. Na obydwu trasach przebiegu opisanych mostów w latach 60ych XX wieku odkryto najbogatszy w kraju zbiór militariów i narzędzi do uprawy ziemi. Jest wysoce prawdopodobne, że te podwodne znaleziska pochodzą z przegranej przez obrońców wyspy bitwy, jaka stoczyła się tu w roku 1038 podczas najazdu księcia czeskiego Brzetysława. (http://www.zamkipolskie.com/ostrow/ostrow.html)
Autor: Słonecznik (Maryla)
Skomentuj