Pałac w stylu neogotyku angielskiego zbudowany w latach 1847-53 dla Władysława Radolińskiego wg projektu Fryderyka Augusta Stülera, a realizowany przez Karola Würtemberga. Pałac (zbudowany na miejscu barokowego dworu) wielokrotnie przebudowywany w XIX w. i na pocz. XX w. Ostatni etap przebudowy realizowany był w latach 1911-12 dla Hugona von Radolin-Radolińskiego wg projektów A. Frietschke. Skrzydło zach. i część środkowa pałacu spłonęły w 1917, odbudowane w 1948 r. Pałac złożony na planie prostokąta. Piętrowy, nakryty płaskim dachem, zwieńczony krenelażem. Część środkowa budynku wyniesiona wyżej, w zamierzeniu miała zastąpić wieżę i nadać całości charakter obronny, poprzedzona od frontu gankiem z balkonem. W elewacji tylnej trójosiowy ryzalit z ostrołukowymi oknami. W wyniku przebudowy przekształcono część zachodnią, od wschodu dodano nowe skrzydło mieszkalne. Zmieniono grzebień krenelażowej attyki. Budynek pokryty tynkiem, co ujednolica charakter wszystkich części obiektu. We wnętrzu pałacu centralnie umieszczona sień i wielka sala od ogrodu. Sień dwukrotnie wyższa niż pozostałe wnętrza, była nakryta bogatym, angielskim stropem wspartym na czterech słupach, do pożaru w 1917 r mieściła najważniejsze pamiątki rodowe, portrety itp. W części zachodniej stworzono wspaniałe wnętrze biblioteki. Zachowały się schody i stolarka z neogotycką dekoracją (w jednym z pomieszczeń strop belkowy) oraz marmurowe kominki, a wśród nich renesansowy sprowadzony z Włoch z herbem Sforzów.
Obecnie w pałacu mieści się Szkoła Muzyczna, Biblioteka Publiczna Miasta i Gminy Jarocin, Ośrodek Kształcenia Bibliotekarzy oraz schronisko dla młodzieży.
( http://www.staff.amu.edu.pl/~gmazurek/zpd/jaro.htm)
Autor: Słonecznik (Maryla)
Skomentuj