Latem nad Bugiem...

Świtezianka błyszcząca, świtezianka lśniąca (Calopteryx splendens)  gatunek ważki równoskrzydłej z rodziny świteziankowatych (Calopterygidae). Występuje od zachodniej Europy po jezioro Bajkał i północno-zachodnie Chiny. Jest pospolity i szeroko rozprzestrzeniony w całym zasięgu występowania, również w Polsce. Spotykany jest głównie nad brzegami rzek i strumieni. Ubarwienie samców jest metaliczno-niebieskie, niekiedy o zielonkawym odcieniu z przezroczystymi skrzydłami z wyjątkiem niebieskiej owalnej plamy, o różnej szerokości, umiejscowionej pośrodku ich długości, pozostawiającej nasadę i koniec skrzydła przezroczystymi. Samice są metaliczno-zielone z przezroczystymi skrzydłami o jasnozielonym użyłkowaniu. Rozpiętość skrzydeł wynosi około 70 mm, a długość ciała około 50 mm . Larwy występują pospolicie najczęściej w płynących wodach dużych nizinnych rzek. Samica składa jaja na roślinach wodnych pod powierzchnią wody zanurzając odwłok, a czasami całe ciało. Pod wodą może przebywać do 28 minut. Larwy zimują w wodzie, imagines pojawiają się od połowy maja do połowy sierpnia .

Autor: Nika