Warszawa. Osiedle Przyjaźń.

W 1952 wzniesiono barakowe osiedle Przyjaźni Polsko-Radzieckiej dla radzieckich budowniczych Pałacu Kultury i Nauki. Otaczał je drut kolczasty, a bramy strzegli wartownicy. Na terenie osiedla znajdywały się wszystkie niezbędne obiekty: kino, stołówka, klub, biblioteka, poczta, łaźnia i kotłownia. Wzniesiono domy dwóch rodzajów: baraki dla robotników i domki jednorodzinne dla kadry. Baraki na osiedlu zostały zbudowane z materiałów z rozbiórki obozu jenieckiego Stalag I-B Hohenstein koło Olsztynka. Część domków sprowadzono z Finlandii. Pierwszą dostawę domków z Finlandii sprowadzono rok po zakończeniu wojny. Polska zawarła kontrakt: domki za nasz węgiel. Pomysłodawcą transakcji wiązanej z Finami był Jan Mitręga, minister górnictwa i energetyki. Dlatego domki fińskie znajdują się głównie na Śląsku, ale nie tylko - postawiono je także w stolicy dla budowniczych PKiN. Po ukończeniu budowy Pałacu Kultury w 1955 roku zostało ono przekazane warszawskim uczelniom na akademiki. W 1978 na osiedlu Przyjaźń mieszkało 1190 asystentów i pracowników warszawskich uczelni wraz z rodzinami oraz 1200 studentów. Obszar osiedla to 32 ha i stoi tu do dziś 25 domków studenckich, 35 domków mieszkalnych, 77 domków jednorodzinnych, 3 nowe akademiki studenckie, Ratusz Dzielnicy Bemowo oraz obiekty socjalne, kulturalne i administracyjne. Mieszka tu obecnie ponad 1600 studentów z różnych warszawskich uczelni.

Autor: ElaJ