Ulica Świętojańska

Ulica Świętojańska - długa na około 150 metrów ulica na Starym Mieście w dzielnicy Śródmieście. Biegnie od placu Zamkowego do Rynku Starego Miasta, jest całkowicie zamkniętą dla ruchu. Ulica Świętojańska powstała na przełomie XIII i XIV wieku wraz z założeniem Starej Warszawy w oparciu o pierwotny szlak z Czerska do Zakroczymia. Pierwotnie ulica nazywała się Grodzka. Jako że była głównym szlakiem miasta, zamieszkiwali ją głównie bogatsi mieszczanie, m.in. złotnicy. Nowa nazwa zaczęła się rozpowszechniać w XVII wieku (wcześniej św. Jana nazywała się ul. Jezuicka). Całość poważnie uszkodzona II wojny światowej oraz niemalże zniszczona podczas i po powstaniu warszawskim, odbudowana do stanu sprzed zniszczenia w latach 1947-1958. W 2014 roku ulica zostanie wyremontowana, zamontowane zostaną wzdłuż niej również latarnie gazowe. Nazwa ulicy jest nierozerwalnie związana z leżącą przy niej katedrą św. Jana, której patron jest jednocześnie patronem ulicy. Ulica rozpoczyna swój bieg na placu Zamkowym, po czym biegnie na północny-zachód przecinając tylko ulicę Dziekania, aby zakończyć się na Rynku Starego Miasta u zbiegu z Zapieckiem. Od ulicy odchodzą także dwie wąziutkie uliczki bez nazwy prowadzące do ulicy Piwnej.

Autor: Beata